çünkü fazlasıyla mutsuzum bu nasıl bir eziyet diyorum kendi kendime 8 yıl boyunca çalışınca 8 gün bile evde oturmak istemiyor insan
evde oturup yatsam yada tv keyfi falan yapsam diyeceğim kendi kendime boş boş duruyorum izne çıktım 2 gün misafir ağırladım 2 gün hafta sonu ile geçti yani aslına bakarsan hep full doluyum
ama sanki işten çıktığımdan beri gereksiz biriymişim gibi geliyor.
aslında fazla uzun uzun yazmaya gerek yok bu hamilelik hormonları dedikleri illet beni aldı sardı.
bildiğin bu günlerimi kendime eziyet ediyorum.
Son gezeceğim keyifli günler ama ben bildiğin işkence ediyorum işte kendime nasıl geçineceğiz , nasıl evde olacağım , nasıl anne olacağım , nasıl geçecek bu günlerim , kızımdan nasıl ayrılacağım derken çıldırıyorum.
sanki ilk doğum iznine çıkan benim ve dünyanın sonuna geldik gibi davranıyorum.
ahanda böyle biriyim işte kendi kendimi eleştirip yerle bir vurabilirim.
Kızımı da özledim zaten stresim hallerim var benim bulaşmayın bana !!!
Cumartesi gidip prensesimi göreceğim inşallah bal suratlı minik kızım benim.
